Οι πολιτικές για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο περιλαμβάνονται στην ύλη του παρόντος κεφαλαίου. Οι πολιτικές αυτές χαρακτηρίζονται από το γεγονός ότι καταρτίζονται πλέον με μια σχετική ομοιογένεια ως προς τις γενικές κατευθύνσεις τους. Διαμορφώνεται, δηλαδή, μια τάση για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών που είναι σχεδόν παγκόσμια, αλλά ειδικά στην Ε.Ε. είναι και ομοιογενής ανάμεσα στα κράτη μέλη ως προς τις γενικές κατευθύνσεις της. Δεν πρόκειται, ωστόσο, για ένα τυχαίο γεγονός αλλά για μία τάση που υπαγορεύεται από τις νέες συνθήκες που προέκυψαν στο πλαίσιο του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης [ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 6] και ειδικά της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας και της ανάπτυξης της ελεύθερης αγοράς. Αυτή η εξέλιξη είχε συνέπειες και στο πρόβλημα των ναρκωτικών καθώς επέτρεψε την εύκολη μεταφορά παράνομων ναρκωτικών και προδρόμων ουσιών, τεχνολογίας και τεχνογνωσίας σχετικά με τα ναρκωτικά από τη μία άκρη του πλανήτη στην άλλη. Δημιουργήθηκε έτσι μια έκρηξη της διάδοσης των ναρκωτικών στις ανεπτυγμένες χώρες, φαινόμενο το οποίο έλαβε πρωτοφανείς διαστάσεις τις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε ένας εξαιρετικά επικερδής και ανεξέλεγκτος τομέας παράνομης οικονομίας που έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς της νόμιμης οικονομίας και στη διαφθορά σε πολλά κράτη και στην Ε.Ε. Επομένως, η διεθνής κινητοποίηση για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών όπώς διαμορφώνεται σήμερα έχει άμεση σχέση με την παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος. Για αυτό το λόγο, η συνοπτική αναφορά στην παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος αποτελεί προϋπόθεση για να κατανοήσει κάποιος το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσονται οι πολιτικές της Ε.Ε.